Ovidio, Amores, 1.5.
Aestus erat, mediamque dies exegerat [1] horam;
adposui medio membra levanda [2] toro.
pars adaperta fuit, pars altera clausa fenestrae,
quale fere silvae lumen habere solent,
qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo, 5
aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies;
illa verecundis lux est praebenda [3] puellis,
qua timidus latebras [4] speret habere pudor.
ecce, Corinna venit, tunica velata [5] recincta [6],
candida dividua [7] colla [8] tegente [9] coma; 10
qualiter in thalamos formosa Semiramis [10] isse
dicitur, et multis Lais [11] amata viris.
Deripui tunicam; nec multum rara [12] nocebat,
pugnabat tunica sed tamen illa tegi;
quae cum ita pugnaret, tamquam quae vincere nollet, 15
victa est non aegre [13] proditione sua.
ut stetit ante oculos posito [14] velamine nostros,
in toto nusquam corpore menda [15] fuit.
quos umeros, quales vidi tetigique lacertos!
forma papillarum quam fuit apta premi! 20
quam castigato [16] planus sub pectore venter!
quantum et quale latus! quam iuvenale femur!
Singula [17] quid referam? nil non laudabile vidi
et nudam pressi corpus ad usque [18] meum.
Cetera quis nescit? lassi requievimus ambo. 25
proveniant medii sic mihi saepe dies!
[1] Exigo, is, ere, exegi, exactum : pasar (el tiempo)
[2] Levo, as, are, avi, atum: aliviar
[3] Praebeo, es, ere, bui, bitum: ofrecer
[4] Latebra, ae: escondrijo
[5] Velatus, a, um : cubierto, envuelto
[6] Recingo, is, ere, cinxi, cinctum: desceñir
[7] Dividuus, a, um : dividido (en dos)
[8] Collum, i : cuello
[9] Tego, is, ere, texi, tectum : cubrir
[10] Semiramis: reina de Asiria, que embelleció Babilonia
[11] Lais: famosa cortesana de Corinto, en tiempos de la guerra del Peloponeso
[12] Rarus, a, um : transparente (tunica)
[13] Aegre: con esfuezo, con dificultad
[14] Pono, is, ere, posivi, positum: quitarse de encima ( vestidos, armas…)
[15] Menda, ae : defecto físico
[16] Castigatus, a, um : regular, de líneas puras
[17] Singuli, ae, a : uno por uno
[18] Usque ( adv.) acompaña a la preposición ad: hasta
Ovidio, Ars amatoria, 3, 533-538
Ovidio reseña los nombres literarios de las amadas que celebraron los poetas elegíacos: la Némesis de Tibulo, la Cintia de Propercio, la Licoris de Galo y la corina que cantó él mismo en «Amores».
Carmina qui facimus, mittamus carmina tantum:
hic chorus ante alios aptus amare sumus.
Nos facimus placitae late praeconia formae:
nomen habet Nemesis, Cynthia nomen habet:
Vesper et Eoae novere Lycorida terrae:
et multi, quae sit nostra Corinna, rogant.
Ovidio, Tristium, 4, 10, 58-60
Ovidio señala que Corina, nombre que dio a su amada desde su primera juventud,es ficticio
Carmina cum primum populo iuvenilia legi,
barba resecta mihi bisve semelve fuit.
moverat ingenium totam cantata per Vrbem
nomine non vero dicta Corinna mihi.