Una casa encantada

Plinio el Joven. Cartas. VII, 27 5-11

[5] Erat Athenis spatiosa et capax domus sed infamis et pestilens. Per silentium noctis sonus ferri, et si attenderes acrius, strepitus vinculorum longius primo, deinde e proximo reddebatur: mox apparebat idolon[1], senex macie[2] et squalore[3] confectus[4], promissa barba horrenti capillo; cruribus compedes, manibus catenas gerebat quatiebatque. [6] Inde inhabitantibus tristes diraeque noctes per metum vigilabantur; vigiliam morbus et crescente formidine mors sequebatur. Nam interdiu quoque, quamquam abscesserat imago, memoria imaginis oculis inerrabat, longiorque causis timoris timor erat. Deserta inde et damnata solitudine domus totaque illi monstro relicta; proscribebatur[5] tamen, seu quis emere seu quis conducere[6] ignarus tanti mali vellet.

[7] Venit Athenas philosophus Athenodorus[7], legit titulum auditoque pretio, quia suspecta vilitas, percunctatus[8] omnia docetur ac nihilo minus, immo tanto magis conducit. Ubi coepit advesperascere, iubet sterni sibi[9] in prima domus parte[10], poscit pugillares, stilum lumen, suos omnes in interiora dimittit; ipse ad scribendum animum oculos manum intendit, ne vacua mens audita simulacra et inanes sibi metus fingeret. [8] Initio, quale ubique, silentium noctis; dein concuti[11] ferrum, vincula moveri. Ille non tollere oculos, non remittere stilum, sed offirmare animum auribusque praetendere. Tum crebrescere fragor, adventare et iam ut in limine, iam ut intra limen audiri. Respicit[12], videt agnoscitque narratam sibi effigiem. [9] Stabat innuebatque digito similis vocanti. Hic[13] contra ut paulum exspectaret manu significat rursusque ceris et stilo incumbit. Illa[14] scribentis capiti catenis insonabat. Respicit rursus idem quod prius innuentem, nec moratus tollit lumen et sequitur. [10] Ibat illa lento gradu quasi gravis vinculis. Postquam deflexit in aream domus, repente dilapsa deserit[15] comitem. Desertus herbas et folia[16] concerpta signum loco ponit. [11] Postero die adit magistratus[17], monet ut illum locum effodi iubeant. Inveniuntur ossa inserta catenis et implicita, quae corpus aevo terraque putrefactum nuda et exesa reliquerat vinculis; collecta publice[18] sepeliuntur. Domus postea rite conditis manibus caruit.


[1] idolum (on), i : εἴδωλον : imagen, espectro

[2] macies, ei: delgadez, flacura

[3] squalor, oris: aspereza, suciedad, desaliño

[4] confectus  part. de conficio : abatido, agotado, consumido

[5] proscribo: anunciar una venta mediante carteles

[6] conduco: alquilar

[7] Atenodoro de Tarso, filósofo estoico, amigo de Cicerón y de Augusto

[8] percuncto: interrogar, cuestionar

[9] iubet sterni sibi : ordenó que le extendieran un lecho

[10] in prima domus parte : es una casa de tipo griego; el dueño ocupa la parte anterior, los esclavos son colocados en las habitaciones del fondo (in interiora dimittit)

[11] En § 8, se narra la aparición del fantasma utilizando los infinitivos.

[12] Se utiliza el presente (respicit…) para el filósofo y el imperfecto (stabat…) para el fantasma

[13] Hic (el filósofo)

[14] illa (effigies)

[15] El presente deserit, que sigue a el perfecto deflexit, marca el efecto sorpresa de la desaparición del fantasma

[16] herbas et folia : en el patio de la casa, área domus, unos árboles dan sombra, de ahí las hojas. Las hierbas son las malas hierbas, propias de una casa inhabitada durante largo tiempo

[17] adit magistratus : Unicamente los poderes públicos tienen autoridad para proceder a la sepultura de un desconocido con el fin de apaciguar a sus manes

[18] Publice : con cargo al erario público

Deja una respuesta

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s