Lucrecio, De rerum natura, III, 1060-1070
exit saepe foras [1] magnis ex aedibus ille, 1060
esse domi quem pertaesumst [2], subitoque [3] revertit,
quippe foris [4] nihilo [5] melius qui sentiat esse.
currit agens mannos [6] ad villam praecipitanter [7]
auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans;
oscitat [8] extemplo [9], tetigit cum limina villae, 1065
aut abit in somnum gravis atque oblivia [10] quaerit,
aut etiam properans urbem petit atque revisit.
hoc se quisque modo fugit, at quem scilicet, ut fit,
effugere haut [11] potis est [12]: ingratius haeret et odit
propterea, morbi quia causam non tenet aeger; 1070
[1] Foras: (adv.) fuera (con movimiento)
[2] Pertaedet, ere, taesum est: (verbo impersonal de sentimiento, se construye con el acusativo de la persona que experimenta el sentimiento) está muy harto de estar en casa
[3] Subito: (adv.) de repente
[4] Foris: (adv.) fuera
[5] Nihilo: (delante de comparativo) en nada
[6] Mannus, i : caballo pequeño, poney
[7] Praecipitanter: (adv.) precipitadamente
[8] Oscito, as, are, avi, atum: abrir la boca, bostezar
[9] Extemplo: (adv.) al instante, tan pronto como
[10] Oblivium, i: (habitualmente en plural) olvido
[11] Haut = haud:
[12] Potis est = potest